Σκηνοθεσία: Γιώργος Νούσιας
Παίζουν: Μελέτης Γεωργιάδης, Ανδρέας Κοντόπουλος, Αργύρης Θανάσουλας, Πέπυ Μοσχοβάκου, Ιωάννα Παππά, Σκότης Δρόσος, Αποστόλης Τότσικας, Ντίνος Αυγουστίδης και ο Μπίλι Ζέιν
Διανομή: Audio Visual Entertainment
Το «κακό» μάς βρίσκει εκεί ακριβώς όπου τελείωσε η πρώτη ταινία. Με μια Αθήνα ρημαγμένη από τους ίδιους τους ανθρώπους της τους οποίους μια άγνωστη δύναμη έχει μεταμορφώσει σε ανθρωποβόρα ζόμπι. Το καλό με την ταινία είναι ότι -μολονότι ο προϋπολογισμός της είναι σαφώς υψηλότερης της πρώτης που ήταν σχεδόν χειροποίητη- δεν παίρνει τον εαυτό της καθόλου στα σοβαρά. Μα καθόλου! Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ολοκληρωμένο έργο, με πολύ χιούμορ, εξαιρετικά εφέ, γρήγορες ατάκες και μια φρεσκάδα που πηγάζει από την ίδια την ειλικρίνειά της. Gore μέχρι το κόκαλο (κυριολεκτικά), το «Κακό» είναι αγνή, καλή και εγγυημένη διασκέδαση -φτάνει να μην σας ενοχλούν οι τόνοι αίματος που ρέουν επί της οθόνης. Απίστευτες οι σκηνές στην Αρχαία Ελλάδα, με τους διαλόγους σε αρχαία ελληνικά υποτιτλισμένους («Λάβε τα, κίναιδε» μαθαίνουμε πως φώναζαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι όταν ήθελαν να πουν «πάρ’ τα πούστη»), πολύ καλές οι σκηνές της ερημωμένης Αθήνας (πότε τη βρήκαν έτσι άδεια;), ο Μπίλι Ζέιν μιλάει άπταιστα αρχαία ελληνικά και φαίνεται να γουστάρει και γενικά όλα ρέουν καλώς. Μέχρι το επόμενο σίκουελ..; Το σημαντικό δεν είναι αν η ταινία αυτή καθ’ αυτή είναι καλή (που είναι) ή κακή. Αυτό που έχει σημασία είναι η βεβαιότητα πως ο Γιώργος Νούσιας γύρισε μια ελληνική ακομπλεξάριστη ταινία και πως ο ίδιος δείχνει να μπορεί να γυρίσει κάτι ακόμη μεγαλύτερο και καλύτερο. Πολύ καλή και εντός κλίματος η μικρού μήκους «Κακές λέξεις» του Παναγιώτη Καραμήτσου που προβάλλεται στην αρχή και η οποία είχε κερδίσει το βραβείο κοινού στο περσινό 48hour Film Project.
Να βάλω βαθμό; ΣΤ’/Ι’
Το είδα στo πανέμορφο Απόλλων Cinemax Class, αλλά για να γκρινιάξω λίγο και χωρίς να θέλω να γίνω μίζερος… Νάτσος με τυρί κι ένα κουτάκι κόκα-κόλα, 5 Ευρώ και 20 λεπτά;! Ήμαρτον!
Παίζουν: Μελέτης Γεωργιάδης, Ανδρέας Κοντόπουλος, Αργύρης Θανάσουλας, Πέπυ Μοσχοβάκου, Ιωάννα Παππά, Σκότης Δρόσος, Αποστόλης Τότσικας, Ντίνος Αυγουστίδης και ο Μπίλι Ζέιν
Διανομή: Audio Visual Entertainment
Το «κακό» μάς βρίσκει εκεί ακριβώς όπου τελείωσε η πρώτη ταινία. Με μια Αθήνα ρημαγμένη από τους ίδιους τους ανθρώπους της τους οποίους μια άγνωστη δύναμη έχει μεταμορφώσει σε ανθρωποβόρα ζόμπι. Το καλό με την ταινία είναι ότι -μολονότι ο προϋπολογισμός της είναι σαφώς υψηλότερης της πρώτης που ήταν σχεδόν χειροποίητη- δεν παίρνει τον εαυτό της καθόλου στα σοβαρά. Μα καθόλου! Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ολοκληρωμένο έργο, με πολύ χιούμορ, εξαιρετικά εφέ, γρήγορες ατάκες και μια φρεσκάδα που πηγάζει από την ίδια την ειλικρίνειά της. Gore μέχρι το κόκαλο (κυριολεκτικά), το «Κακό» είναι αγνή, καλή και εγγυημένη διασκέδαση -φτάνει να μην σας ενοχλούν οι τόνοι αίματος που ρέουν επί της οθόνης. Απίστευτες οι σκηνές στην Αρχαία Ελλάδα, με τους διαλόγους σε αρχαία ελληνικά υποτιτλισμένους («Λάβε τα, κίναιδε» μαθαίνουμε πως φώναζαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι όταν ήθελαν να πουν «πάρ’ τα πούστη»), πολύ καλές οι σκηνές της ερημωμένης Αθήνας (πότε τη βρήκαν έτσι άδεια;), ο Μπίλι Ζέιν μιλάει άπταιστα αρχαία ελληνικά και φαίνεται να γουστάρει και γενικά όλα ρέουν καλώς. Μέχρι το επόμενο σίκουελ..; Το σημαντικό δεν είναι αν η ταινία αυτή καθ’ αυτή είναι καλή (που είναι) ή κακή. Αυτό που έχει σημασία είναι η βεβαιότητα πως ο Γιώργος Νούσιας γύρισε μια ελληνική ακομπλεξάριστη ταινία και πως ο ίδιος δείχνει να μπορεί να γυρίσει κάτι ακόμη μεγαλύτερο και καλύτερο. Πολύ καλή και εντός κλίματος η μικρού μήκους «Κακές λέξεις» του Παναγιώτη Καραμήτσου που προβάλλεται στην αρχή και η οποία είχε κερδίσει το βραβείο κοινού στο περσινό 48hour Film Project.
Να βάλω βαθμό; ΣΤ’/Ι’
Το είδα στo πανέμορφο Απόλλων Cinemax Class, αλλά για να γκρινιάξω λίγο και χωρίς να θέλω να γίνω μίζερος… Νάτσος με τυρί κι ένα κουτάκι κόκα-κόλα, 5 Ευρώ και 20 λεπτά;! Ήμαρτον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου