Σκηνοθεσία: Γούντι Άλλεν
Πρωταγωνιστούν: Λάρι Ντέηβιντ, Έιβαν Ρέιτσελ Γουντ, Πατρίσια Κλάρκσον, Χένρι Καβίλ
Διανομή: Audio Visual Entertainment
O Γούντι Άλλεν, μετά την περιπλάνησή του στην Ευρώπη, επιστρέφει στα πάτρια εδάφη της Νέας Υόρκης για να αφηγηθεί ακόμη μια ιστορία καθημερινής τρέλας, βάζοντας στο στόχαστρο την διανοουμενίστικη ελίτ του Μεγάλου Μήλου. Δεν παίζει ο ίδιος, αλλά ο εξαιρετικός Λάρι Ντέηβιντ που είναι σαν να βλέπεις τον Γούντι Άλλεν στο ψηλό του. Γκρινιάρης, μίζερος, μισάνθρωπος, -κατά δήλωσή του- ιδιοφυία, παρ’ ολίγον κάτοχος Νόμπελ και με μία αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας στο ενεργητικό του, ο Μπόρις Γιέλνικοφ είναι ο κλασσικός σκεπτόμενος πολίτης της Νέας Υόρκης, έτοιμος να κατασπαράξει τα πάντα με μία του σαρκαστική φράση. Αρνείται τα πάντα, ακόμη και τον έρωτα όταν του χτυπά την πόρτα, ακόμη κι όταν ερωτεύεται. Σου γίνεται συμπαθής γιατί λέει όλα αυτά που θες να πεις εσύ. Κάποια στιγμή σού γίνεται αντιπαθής γιατί κάνει όλα αυτά που κάνεις εσύ και μετά το μετανιώνεις. Ο Γούντι Άλλεν έχει κέφια, υπογράφει μερικές από τις πιο καυστικές ατάκες του, σε κάνει να γελάς και να περνάς το πιο γρήγορο και πνευματώδες 90λεπτο μέσα σε μια κινηματογραφική αίθουσα, ενώ ταυτόχρονα γίνεσαι συμμέτοχος της δράσης, αφού ο χαρακτήρας του Μπόρις γνωρίζει ότι είναι κινηματογραφικός ήρωας και πως το κοινό τον παρακολουθεί. Στο τέλος τα πάντα παίρνουν το δρόμο τους και ζουν αυτοί καλά(;) κι εμείς καλύτερα(;). Πάντως, όπως λέει και ο ίδιος ο Μπόρις στην αρχή της ταινίας, απευθυνόμενος σε εμάς τους θεατές: «αν θέλετε feelgood καταστάσεις, πηγαίνετε να κάνετε ένα ποδομασάζ».
Να βάλω βαθμό; 7/10
Ξεκίνησα να το βλέπω στο Αττικόν Cinemax Class, αλλά λόγω βλάβης στη μηχανή προβολής, μας κατέβασαν τελικά στο Απόλλων Cinemax Class, μετά από 2 ώρες περίπατο στη Σταδίου. Δεν ήταν άσχημα, χάζεψα και βιτρίνες.
Πρωταγωνιστούν: Λάρι Ντέηβιντ, Έιβαν Ρέιτσελ Γουντ, Πατρίσια Κλάρκσον, Χένρι Καβίλ
Διανομή: Audio Visual Entertainment
O Γούντι Άλλεν, μετά την περιπλάνησή του στην Ευρώπη, επιστρέφει στα πάτρια εδάφη της Νέας Υόρκης για να αφηγηθεί ακόμη μια ιστορία καθημερινής τρέλας, βάζοντας στο στόχαστρο την διανοουμενίστικη ελίτ του Μεγάλου Μήλου. Δεν παίζει ο ίδιος, αλλά ο εξαιρετικός Λάρι Ντέηβιντ που είναι σαν να βλέπεις τον Γούντι Άλλεν στο ψηλό του. Γκρινιάρης, μίζερος, μισάνθρωπος, -κατά δήλωσή του- ιδιοφυία, παρ’ ολίγον κάτοχος Νόμπελ και με μία αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας στο ενεργητικό του, ο Μπόρις Γιέλνικοφ είναι ο κλασσικός σκεπτόμενος πολίτης της Νέας Υόρκης, έτοιμος να κατασπαράξει τα πάντα με μία του σαρκαστική φράση. Αρνείται τα πάντα, ακόμη και τον έρωτα όταν του χτυπά την πόρτα, ακόμη κι όταν ερωτεύεται. Σου γίνεται συμπαθής γιατί λέει όλα αυτά που θες να πεις εσύ. Κάποια στιγμή σού γίνεται αντιπαθής γιατί κάνει όλα αυτά που κάνεις εσύ και μετά το μετανιώνεις. Ο Γούντι Άλλεν έχει κέφια, υπογράφει μερικές από τις πιο καυστικές ατάκες του, σε κάνει να γελάς και να περνάς το πιο γρήγορο και πνευματώδες 90λεπτο μέσα σε μια κινηματογραφική αίθουσα, ενώ ταυτόχρονα γίνεσαι συμμέτοχος της δράσης, αφού ο χαρακτήρας του Μπόρις γνωρίζει ότι είναι κινηματογραφικός ήρωας και πως το κοινό τον παρακολουθεί. Στο τέλος τα πάντα παίρνουν το δρόμο τους και ζουν αυτοί καλά(;) κι εμείς καλύτερα(;). Πάντως, όπως λέει και ο ίδιος ο Μπόρις στην αρχή της ταινίας, απευθυνόμενος σε εμάς τους θεατές: «αν θέλετε feelgood καταστάσεις, πηγαίνετε να κάνετε ένα ποδομασάζ».
Να βάλω βαθμό; 7/10
Ξεκίνησα να το βλέπω στο Αττικόν Cinemax Class, αλλά λόγω βλάβης στη μηχανή προβολής, μας κατέβασαν τελικά στο Απόλλων Cinemax Class, μετά από 2 ώρες περίπατο στη Σταδίου. Δεν ήταν άσχημα, χάζεψα και βιτρίνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου