Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ: Ο ΔΡΟΜΟΣ (The Road)


Σκηνοθεσία: Τζον Χίλκοουτ
Πρωταγωνιστούν: Βίγκο Μόρτενσεν, Κόντι-Σμιτ ΜακΦη, Σαρλίζ Θερόν, Ρόμπερτ Ντιβάλ, Γκάι Πιρς
Διανομή: Odeon

Κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Κόρμακ ΜακΚάρθι, συγγραφέα του "Καμιά Πατρίδα για τους Πεθαμένους" που αφηγείται τη διαδρομή ενός πατέρα με το γιο του σε μια ολοκληρωτικά κατεστραμμένη Αμερική, από λόγους που αγνοούμε. Το μόνο που μαθαίνουμε είναι πως μια μεγάλη φλόγα μοιάζει να έβαλε φωτιά στα πάντα. Η αιτία της καταστροφής δεν είναι αυτό που μας απασχολεί άλλωστε, καθώς το μυθιστόρημα καταπιάνεται με το δρόμο αυτό καθ' αυτόν, τη διαδρομή του πατέρα και του γιου. Περισσότερο εσωτερική η διαδρομή, παρά περιπετειώδης, ατυχεί εν μέρει στην κινηματογραφική της μεταφορά, ακριβώς λόγω της εκφραστικής διαφοράς των δύο μέσων. Ο Χίλκοουτ αποφεύγει τα voice over και καλά κάνει, αλλά περιορίζεται σε μια αξιοπρεπή και ακαδημαϊκή κινηματογράφηση της περιπλάνησης πατέρα και γιου, χρησιμοποιώντας κάποια flash backs για να μας εξηγήσει το παρελθόν των ηρώων και να εμπλουτίσει λίγο τη δράση. Όμως, το όλο εγχείρημα, ενώ θα μπορούσε να τολμήσει ένα ψυχεδελικό ταξίδι προς το θάνατο (ή την αιωνιότητα, ανάλογα πώς θα το πάρει κανείς), αφήνεται σε μια απλή κινηματογράφηση του δρόμου, με κάποια αγωνία, κάποια δράση, αλλά και κάποια σημεία κόπωσης. Αξιοπρεπές, αλλά αδύναμο. Εξαιρετικός και αγνώριστος από την αδυναμία ο Βίγκο Μόρτενσεν είναι ο ιδανικός ερμηνευτής του ρόλου του πατέρα.

Να βάλω βαθμό; 5/10

Το είδα με ήχο DTS στην αίθουσα 5 του Odeon Kosmopolis.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου